واژه های زندگی

از هر چه که در مشیت الهی زندگیم نیست دست می شویم و طرح الهی زندگیم هم اکنون آشکار می شود.حق الهی من نمیتواند از من گرفته شود. خواست خدا برمن در منتهای کمال است وپایدار واستوار.هنگامیکه ایمان بنده نسبت به پروردگارش شدت پیدا کرد وخود را به این فکر مشغول نمود واسمای حسنای الهی وزیبائی را که منزه از نقص وزشتی است در خود تقویت ومراقبت از نفس را تشدید نمود خود را به حدی از عبودیت می رساند که در همه حالات پروردگارش را ناظر اعمال خود میبیند ونسبت به او حب وعلاقهء شدیدی نشان میدهد واین محبت تشدید میگردد، طوریکه از همه چیز قطع علاقه نموده ودوست نمیدارد مگر پروردگارش را وقلبش خضوع نمیکند مگر برای او.چنین عبدی به سادگی نمی لغزد وجز حسن وجمال الهی چیزی نمیبیند وچیزی را دوست نمیدارد مگر آنچه را که خداوند سبحان دوست دارد.